مهندس هوافضا به نحوه پرواز و چگونگی آن ارتباطی ندارد و به تحیلیل انواع پرنده ها قبل پرواز و شرایط پرواز پرنده های طراحی شده می‌پردازد.
افراد زیادی هستند که وقتی نام هوافضا را می‌شنوند آن را با نجوم و خلبانی و از این قبیل رشته ها اشتباه می‌گیرند؛ اما اساس این رشته طراحی، توسعه و آزمایش هواپیما و فضا‌پیما است.
طراحی انواع پرنده‌ها مانند گلایدرها، بالگردها، موشک‌ها، ماهواره برها توسط مهندسین هوافضا امکان‌پذیر است.
این رشته به مهندسی مکانیک و تا حدودی به مهندسی عمران سازه نزدیک است؛ به همین دلیل دروس مشترک زیادی بین این رشته و مهندسی مکانیک وجود دارد.
تاریخچه
اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم را می توان سرآغاز علم مهندسی هوافضا دانست.
پدر علم مهندسی هوافضا را جوج کیلی می‌دانند جالب است بدانید در ایران سید کاظم حسینی شاخص ترین فرد در این حوزه است.
دروس مربوطه
اصلی
نقشه کشی، استاتیک، مقدمه ای بر مهندسی هوا فضا، مکانیک سیالات، ریاضی مهندسی، دینامیک، ترمودینامیک، مبانی برق، ارتعاشات، مقاومت مصالح، کنترل اتوماتیک، علم مواد، انتقال حرارت، آزمایشگاه موتور انتقال از دورس اصلی مهندسی هوافضا هستند.
تخصصی
آیرودینامیک، مکانیک پرواز، آزمایشگاه آیرودینامیک، طراحی هواپیما، تحلیل سازه ها، اصول جلوبرندگی، زبان تخصصی، طراحی سازه های هوایی، پروژه از دورس تخصصی مهندسی هوافضا هستند. (بسیاری از درس های این رشته همراه با آزمایشگاه است.)
گرایش‌ها
- آیرودینامیک
- پیشرانش
- دینامیک پرواز و کنترل
- سازه‌های هوافضایی
- مهندسی فضایی
در مطالب بعدی هر یک از گرایش‌ها بطور مفصل توضیح داده می‌شوند.
نرم افزارها
- فلومستر
- کامسول مولتی فیزیکس
- آموزشی توربین گاز
- سی اف توربو
- متلب
- Advanced Aircraft Analysy یا AAA
- زبان برنامه نویسی فرترن
- انسیس
- آباکوس
- فلوینت
- NX
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است